اندیشه‌ای که از تراوش ذهن یک عالم بزرگ تبدیل به یک کتاب شود، عمر جاودانه می‌یابد

بسیاری از آنچه که برای آینده پیش‌بینی می‌شود، البته کتاب برای راهنمایی امروز است، کتاب مبیّن حرکتهای دیروز بشر است و کتاب راهنمای فردای ماست. خودِ قرآن راهنمای ماست برای همیشه، برای فردا، برای فرداها تا قیامت راهنمای ماست. بسیاری از کتابها راهنمای ما در مقاطع مختلف هستند، بعضی از کتابها کهنه نمی‌شوند، نه کتاب آسمانی که سرجای خودش دارد. مگر حافظ کهنه می‌شود؟ بگذریم هر چه می‌خواند، مگر سعدی کهنه می‌شود؟ اینها کهنه نمی‌شوند. مگر شعرهای مولانا کهنه می‌شود؟ اصلا اینها کهنه نمی‌شود اینها هر چه می‌گذرد زنده‌تر و آشکارتر می‌شود. یک اثر نفیسی که از تراوش مغز و اندیشه یک عالِم و آگاه بزرگ به یک نوشته و یک کتاب تبدیل شود عمر جاودانه پیدا می‌کند به این زودی از بین نمی‌رود. مگر شاهنامه فردوسی از بین رفته است، مگر از بین می‌رود؟ برای همیشه هست اینها کتابهایی از کتاب است ولی کتابی ماندگار است. کتابی که سروکار با فطرت انسان و هدایت انسان دارد با امروز و فردا است. اگر کتابی امروز نوشتید به درد فردا نخورد فردا دیگر آن کتاب را نمی‌خواند اما اگر یک کتاب کتاب هدایت انسان است در مقاطع مختلف، آن کتاب در هر مقطعی می‌تواند در صحنه بیاید. الان مردم در خانه‌ها البته فضای مجازی الان غالب شده ولی قبل از فضای مجازی قفسه را نگاه می‌‌کردید یک قرآن مجید بود کنار آن، خدا رحمت کند مرحوم حاج خباز را، کتاب مفاتیح حاج خباز قمی بود، کسی که کمی ذوق داشت حافظ و سعدی بود، شاهنامه بود. اینها بود چهار کتاب تاریخی و تفسیری هم بود. در همه خانه‌ها بود یعنی بعضی از کتابها در اغلب خانه‌ها می‌رفتید حاضر و شاهد بود. چرا اینها از بین نمی‌رود؟ به دلیل اینکه نیاز بشر است، به دلیل اینکه روح انسان را تازه می‌کند، به دلیل اینکه انسان را متحول می‌کند. همین الان هم شعر سعدی ما را متحول می‌کند، همین الان هم شعر حافظ ما را تکان می‌دهد. زمان و سالها و قرنها گذشته اما نو باقی مانده، این به خاطر این است که از جان برخاسته و ریشه آن مادی نیست، ریشه مادی باشد زود از بین می‌رود و تمام می‌شود، این ریشه معنوی، روحی و فرهنگی دارد برای همین است که از بین نمی‌رود، برای همیشه تاریخ می‌ماند.