حجت الاسلام و المسلمین دکتر حسن روحانی روز شنبه و در دیدار مسئولان نظام و سفرای کشورهای اسلامی با رهبرمعظم انقلاب، با قدردانی از وحدت و یگانگی قوا ، همه نهادها و رسانه ها  برای مقابله با توطئه اخیر و ساماندهی اقتصاد کشور گفت: ما در توطئه هایی که آنها برای ایران تدارک دیده بودند و چشم طمع به اقتصاد و التهابات اقتصادی دوخته بودند، پیش دستی کردیم و در بهترین شرایط، دست به اقدامی زدیم تا دشمن را مأیوس تر کنیم.

متن سخنان دکتر روحانی به این شرح است:

بسم الله الرحمن الرحیم

الحمدلله رب العالمین و صلی الله علی سیدنا و نبینا محمد و آله الطاهرین و صحبه المنتجبین

«لَقَدْ مَنَّ اللَّهُ عَلَى الْمُؤْمِنِینَ إِذْ بَعَثَ فِیهِمْ رَسُولًا مِّنْ أَنفُسِهِمْ یَتْلُو عَلَیْهِمْ آیَاتِهِ وَیُزَکِّیهِمْ وَیُعَلِّمُهُمُ الْکِتَابَ وَالْحِکْمَةَ وَإِن کَانُوا مِن قَبْلُ لَفِی ضَلَالٍ مُّبِینٍ»

بعثت پیامبر عظیم‌الشأن اسلام حضرت محمد مصطفی(ص)، درخشش نور ایمان، هدایت و جوشش سرچشمه‌های فضائل اخلاقی، و درخشش علم و حکمت را بر همه مسلمانان جهان، ملت بزرگ ایران، حضار محترم، سفرای کشورهای اسلامی و به‌ویژه به محضر رهبر معظم انقلاب، تبریک و تهنیت عرض می‌کنم.

بعثت پیامبر(ص)، تنها برگزیده شدن یک انسان برای یک مأموریت سخت نبود بلکه برانگیخته شدن کل انسان و نوع بشر بود؛ بشری که قرن‌ها و سال‌ها در انتظار آن بشارت مسیحایی بود. «وَمُبَشِّرًا بِرَسُولٍ یَأْتِی مِن بَعْدِی اسْمُهُ أَحْمَدُ».

برای چنین واقعه مبارکی هم جامعه انسانی، نیاز به بلوغ داشت؛ بلوغی که برای دیدن "معجزه در فکر" باشد و نه دیدن "معجزه در طبیعت". عصایی، ید بیضایی، دم مسیحایی که مرده‌ای را زنده کند نبود تا جامعه انسانی به رشد و بلوغی برسد که معجزه در تفکر، اندیشه و تکوین قرآن مجید و اعجاز در سخن و کلام باشد، و از طرف دیگر نیاز به آن سینه فراخی بود که بتواند آن بار سنگین رسالت و آخرین پیام الهی را دریافت کند.

این هر دو حاصل شده بود، و اشتیاق مردم در سراسر جهان و در حجاز به اوج خود رسیده بود و آن بزرگمرد نیز به سن چهل سالگی و آماده برای شنیدن پیام الهی «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ اقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّکَ الَّذِی خَلَقَ»؛ آن پیامی که از رحمانیت و رحمت الهی آغاز می‌شود و از قرائت و خواندن، خلقت جهان و خلقت انسان، قلم، علم و دانش و تعلیم انسان، سخن می‌گوید.

همین آغاز پیام، روشن است که این دین، دین سلم و رحمت برای عالمیان است. پیامبر(ص) در زادگاه نبوت یعنی در مکه، همه تلاش خود را برای هدایت فرد فرد انسان‌ها گذاشت، اما به زمانی رسید که علاوه بر هدایت افراد و آحاد جامعه، نیاز به تشکیل یک دولت اسلامی، جامعه اسلامی و امت اسلامی بود. اینجا بود که هجرت در کنار بعثت قرار گرفت و توانست رسالت را به سمت امامت و همه اهدافی که در این آیین مقدس مورد نظر حق بود را فراهم کند. سه اصل مهمِ رهبر، کتاب و قانون، و مدینه؛ یعنی دولت، رهبری و قانونی که باید در جامعه حاکم باشد، استقرار یافت. شخص پیامبر و اخلاق پیامبر معجزه بود و قرآن پیامبر(ص) هم معجزه بزرگ او بود. مدینه پیغمبر یعنی دولت اسلامی و امت اسلامی نیز معجزه سوم پیامبر(ص) بود.

چگونه پیامبر در مدینه‌ای که اکثریت آنها در آغاز غیرمسلمان بودند، توانست آنچنان همگان را به خود جذب و جلب کند که جامعه‌ای امن و آرام را در مدینه بسازد؛ نه با برج و بارو، که پیغمبر نیازی به قلعه نداشت. حِصنِ حَصین او، توحید و ایمان مردم و اخلاق خود او بود.

پیغمبر برای تبیین و تبلیغ آیینش نیاز به گروه‌های تبلیغی نداشت. اخلاق، نوع حکومت و شیوه مردم‌داری پیامبر، بهترین تبلیغ برای اسلام بود.

پیامبر(ص) با آن همه شجاعتش که در سخت‌ترین مواقع شخصیتی مثل علی مرتضی می‌گوید «کُنَّا إِذَا احْمَرَّ الْبَأْسُ اتَّقَیْنَا بِرَسُولِ اللهِ»؛ در سخت‌ترین شرایط جنگ و میدان، به پناه رسول خدا می‌رفتیم. او که دارای بالاترین علم و دانش بود «أَنَا مَدِینَةُ الْعِلْمِ وَ عَلِیٌّ بَابُهَا». آن عبادتی که نیمی از شب و یا دو ثلث شب را فرا می‌گرفت. آن رحمت و جودش، آن دستگیری مستمندان و دیگر ویژگی‌هایش. اما قرآن فقط به یک نکته در زمینه جذب مردم و انسجام اجتماعی، جامعۀ پیامبر اسلام(ص) و وحدت دنیای اسلام و قدرت حکومت اسلامی تأکید می‌کند «فَبِما رَحمَةٍ مِنَ اللَّهِ لِنتَ لَهُم وَلَو کُنتَ فَظًّا غَلیظَ القَلبِ لَانفَضّوا مِن حَولِکَ فَاعفُ عَنهُم وَاستَغفِر لَهُم وَشاوِرهُم فِی الأَمرِ فَإِذا عَزَمتَ فَتَوَکَّل عَلَى اللَّهِ». آن نکته‌ای که قرآن بر او تأکید می‌کند، سخن نرم و خوی نرم اوست. اخلاق پیامبر(ص) بود که همه را به خود جذب می‌کرد. حتی قرآن به نبوت، رسالت و عصمتش اشاره نمی‌کند در حالی که همه آن‌ها را دارا بود.

اخلاق پیامبر(ص) بود که همه را جذب کرد، آن هم در سایه لطف و عنایت و رحمت حق. «لِنتَ لَهُم وَلَو کُنتَ فَظًّا غَلیظَ القَلبِ لَانفَضّوا مِن حَولِکَ»، فظ را بیشتر در خشونت کلام به‌کار می‌رود یعنی درشت‌گویی و سخن ناصواب. غلیظ القلب به معنای سخت‌دل و سنگ‌دل بودن و به معنای رفتار خشن. پیامبر هم زبانش نرم بود و هم اخلاقش، اخلاق حسنه بود، و در سایه این ویژگی‌ها بود که همه را جذب می‌کرد.

سپس به پیامبر(ص) می‌گوید: «فَاعْفُ عَنْهُمْ وَاسْتَغْفِرْ لَهُمْ وَشَاوِرْهُمْ فِی الْأَمْرِ»؛ در گذر از خطاهای امتت و برای آنها طلب آمرزش کن و با آنها مشورت کن. این حق مردم است که نظر خود را بگویند. این حق مردم است که در محضر پیامبر(ص) بپرسند و سوال کنند. حتی گاهی سخن‌ها، ناروا و درشت بود، اما پیغمبر تحمل می‌کرد. «وَلا تَجْهَرُوا لَهُ بِالْقَوْلِ کَجَهْرِ بَعْضِکُمْ لِبَعْضٍ»، گاهی بلند و غیرمؤدبانه سخن می‌گفتند، اما پیغمبر تحمل می‌کرد. پیغمبر حتی تهمت‌ها و افتراها و استهزاء ها را تحمل می‌کرد. «وَلَقَدْ نَعْلَمُ أَنَّکَ یَضِیقُ صَدْرُکَ بِمَا یَقُولُونَ»، گاهی سخنان، دلِ پیغمبر را آزرده و تنگ می‌کرد، اما در عین حال پیغمبر(ص) با روی گشاده با مردم سخن می‌گفت و مشورت می‌کرد. اسرار مردم را حفظ می‌کرد. او می‌دانست باطن افراد چگونه است، اما به ظاهر آنها، با آنها رفتار می‌کرد.

ورود به اسلام را آنچنان سهل قرار داده بود که با گفتن دو جمله انجام می‌شد؛ آسان‌تر از ورود به هر مسلکی.

با اینکه می‌دانست بعضی از افراد بعداً با دینش و اهل بیتش چه می‌کنند، قصاص قبل از جنایت نکرد و سهم مسلمانی آنها را مراعات کرد.

پیامبر(ص) با این اخلاق توانست آن جامعه اسلامی ‌و امت اسلامی را بسازد. اگر ما در جمهوری اسلامی ایران همه اهداف‌مان را برآورده کنیم: استقلال، آزادی و جمهوری اسلامی؛ و احکام خدا و قوانین اسلام را پیاده کنیم، ولی خدای ناکرده، دل‌های ما نسبت به همدیگر مهربان نباشد، برادری از میان جامعه ما رخت بربندد، غیبت و تهمت و تحقیر دیگران، رواج داشته باشد، ما به هدف بلند انقلاب اسلامی که دستیابی به جامعه محمدی(ص) است، دست نیافته‌ایم. همه باید برای دست‌یابی به این هدف تلاش کنیم و یادمان باشد که «إِنَّمَا بُعِثْتُ لِأُتَمِّمَ مَکَارِمَ الْأَخْلَاقِ».

جهان امروز هم از نبود اخلاق در رنج است، منطقه ما هم از نبود اخلاق در رنج است و همه بحران‌های سیاسی و نظامی و امنیتی در جهان، ریشه در بحران اخلاقی دارد. ببینید چگونه همه اصول بین‌المللی زیر پا گذاشته می‌شود و بدون داشتن مصوبه شورای امنیت سازمان ملل، حتی در حالی که گروهی از طرف آن سازمان، مأمور می‌شوند تا اتهام کاربرد سلاح شیمیایی را بررسی کنند، به بهانه‌های واهی به یک کشور مستقل در این منطقه که دارای مردمی آگاه و تمدنی دیرینه است، حمله می‌کنند. اینها از گذشته خود درس نیاموختند؟ آمریکایی‌ها، صهیونیست‌ها و دو کشور اروپایی انگلیس و فرانسه که متأسفانه با آمریکا همراه شدند، آیا از حوادث ۱۷ سال گذشته در این منطقه، درس نگرفته‌اند؟

آیا تجاوزات آمریکا در افغانستان، عراق، سوریه و لیبی، جز ویرانی، نابودی و کشتار، چیز دیگری را به بار آورد؟ آیا می‌خواهید تجاوز و حضور خودتان را در منطقه توجیه کنید و از اینکه تروریست‌هایی که تحت حمایت شما بودند در غوطه شرقی شکست خوردند، اینچنین عصبانی شده‌اید و به انواع تجاوزها دست می‌زنید؟

مردم سوریه سال‌هاست در برابر تجاوز بیگانگان و تروریست‌ها ایستاده و مقاومت کرده‌اند و باز هم مقاومت خواهند کرد. مردم عراق، افغانستان و یمن در برابر تجاوزات و تروریست‌ها مقاومت خواهند کرد و جمهوری اسلامی ایران همانند گذشته، حامی مظلومان منطقه و جهان خواهد بود و به درخواست هر دولت اسلامی برای مبارزه با تروریزم، پاسخ داده و حمایت خود را دریغ نخواهد کرد.

خوشبختانه نسبت به ملت ایران هر توطئه‌ای که خواستید انجام دهید، حضور و ایستادگی و مقاومت مردم، توطئه شما را خنثی کرد. و اخیراً به فکر آن بودید که مردم را از نظر اقتصادی با مشکل مواجه، و اطمینان مردم را نسبت به آینده اقتصاد کشور خدشه دار کنید.

در اینجا در محضر رهبر معظم انقلاب باید از وحدت و یگانگی قوا و همه نهادها و رسانه‌ها در زمینه مقابله با توطئه اخیر و کمک به ساماندهی اقتصاد کشور، تشکر و سپاسگزاری کنم، البته همواره هدایت، حمایت و ارشادات رهبری مددکار دولت و ملت بوده و خواهد بود.

ما در توطئه‌هایی که آنها برای ایران تدارک دیده بودند و چشم طمع به اقتصاد و التهابات اقتصادی دوخته بودند، پیش‌دستی کردیم و در بهترین شرایط، دست به اقدامی زدیم تا دشمن را مأیوس‌تر کنیم.

به صراحت به ملت بزرگ ایران می‌گویم، دولت و نظام جمهوری اسلامی ایران، در زمینه اقتصادی، سیاسی و دیپلماسی و فعالیت هسته‌ای، از هر زمان دیگر آماده‌تر است و هرگونه توطئه‌ای مورد نظر دشمنان باشد، آن توطئه را در نطفه، خفه خواهد کرد.

ما مجددا نیازمندیم که خود را در محضر پیامبر(ص) ببینیم و اگر در محضر پیامبر(ص) باشیم و راه او را ادامه دهیم، هیچ خطری ما را تهدید نخواهد کرد. با وحدت، اتحاد، انسجام، برادری و یکپارچگی و با هدایت رهبری از همه توطئه‌ها، به خوبی عبور خواهیم کرد.

«اللهم احینا حیاة محمد و آل محمد و امتنا مماة محمد و آل محمد»

والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته